Να μια ιδιόρρυθμη ταινία με βαμπίρ από την περασμένη δεκαετία. Στο καναδέζικο «Bloodsuckers» το πεδίο δράσης δεν τοποθετείται στη Γη αλλά στο διάστημα και σε ξένους μακρινούς κόσμους όπου διάφορα είδη βαμπίρ κυριαρχούν χωρίς να έχουν και τις καλύτερες διαθέσεις για το ανθρώπινο είδος. Τα γεγονότα διαδραματίζονται στο έτος 2210 και πρωταγωνιστές είναι μια στρατιωτική ομάδα ανθρώπων με την ονομασία «V-SAN» ήτοι «Εκκαθάριση Βαμπίρ» (Vampire Sanitation) οι οποίοι κυκλοφορούν στο σύμπαν με το διαστημόπλοιό τους αναλαμβάνοντας διάφορες αποστολές διάσωσης ανθρώπων και εξόντωσης βαμπίρ. Στην ομάδα υπάρχει και ένα καλό θηλυκό βαμπίρ με ψυχικές ικανότητες βοηθώντας σημαντικά στην ανίχνευση και αναγνώριση των ποικίλων ειδών βαμπίρ που αντιμετωπίζουν κάθε φορά.
Μετά τον οδυνηρό χαμό του αρχηγού τους, την ομάδα κουμαντάρει πλέον ο ερασιτέχνης κυβερνήτης Damian Underwood (Dominic Zamprogna). Το πλήρωμά του δεν τον πολυεμπιστεύεται αλλά όλοι αναγκάζονται να συνεργαστούν σ’ αυτό τον επικίνδυνο κόσμο. Σύντομα η ομάδα θα λάβει ένα νέο σήμα διάσωσης και σταδιακά θα ανακαλύψει ότι έχει πέσει θύμα ενός ύπουλου σχεδίου με βαθύτερες διαστάσεις.
Για τον ιδιαίτερα χαμηλό προϋπολογισμό του θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το «Bloodsuckers» τα κατάφερε σχετικά καλά. Για παράδειγμα τα εφέ είναι γενικά αξιοπρεπή όπως και τα κουστούμια. Εκεί που υστερεί η ταινία είναι στην έλλειψη πρωτοτυπίας και έμπνευσης, παρουσιάζοντας ένα σενάριο ρηχό και απότομο χωρίς πολλή φαντασία και δημιουργικότητα. Άλλο μειονέκτημα είναι η παντελής έλλειψη ατμόσφαιρας και κλίματος τρόμου. Οι ερμηνείες πάντως στέκονται σε αξιοπρεπή επίπεδα ενώ υπάρχει και μεγάλη ποικιλία χαρακτήρων με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί ο θεατής. Το φιλμ αποφεύγει τα κλισέ των ταινιών με βαμπίρ (σταυρούς, σκόρδα, αγιασμούς κλπ) θέτοντας νέες παραμέτρους και κάνοντας τα βαμπίρ να μοιάζουν περισσότερο με κανίβαλους κρίνοντας από τις γευστικές τους προτιμήσεις.
Το «Bloodsuckers» γυρίστηκε στον Καναδά. Στις ΗΠΑ κυκλοφορεί ως «Vampire Wars: Battle for the Universe».
Η ταινία προσπαθεί επίσης να περάσει ένα ηθικολογικό μήνυμα φιλοσοφικού τύπου ενάντια στην ακόρεστη δίψα του ανθρώπου για υλικές κατακτήσεις και τις επιθετικές του τάσεις επικρίνοντας την ανθρώπινη αλαζονεία και προκατάληψη. Το κάνει όμως με αδέξιο τρόπο που χαντακώνει την αρχική προσπάθεια. Οι ανατροπές στην πλοκή, παρότι φιλότιμες, δεν εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα αφήνοντας την γενική εντύπωση της μετριότητας στον σεναριακό τομέα. Οι λάτρεις του gore θα ικανοποιηθούν με το παραπάνω αφού οι αιματοχυσίες αφθονούν όντας ιδιαίτερα σκληρές σε μερικές περιπτώσεις.
Από τους χαρακτήρες ξεχωρίζει η Quintana, ένα εντυπωσιακό και συνάμα αισθησιακό βαμπίρ που με την άγρια, γοητευτική της όψη και τις σπουδαίες ψυχικές της ιδιότητες κεντρίζει την προσοχή του θεατή. Την υποδύεται η πανέμορφη Νορβηγίδα Natassia Malthe που την έχουμε απολαύσει μεταξύ άλλων και ως μια από τις εχθρούς της Ηλέκτρα στην ομώνυμη ταινία και στο «Bloodrayne II: Deliverance» (2007). Στις πιθανότερες επιρροές του «Bloodsuckers» θα εντάσσαμε το «Blade» και λιγότερο το «Alien» τόσο από την άποψη του σήματος διάσωσης που λαμβάνει η ομάδα μαζί με την πλεκτάνη που υποκρύπτεται στη συνέχεια όσο και για μια σκηνή όπου μικρά σκουληκοειδή βαμπίρ βγαίνουν από το σώμα ενός ξενιστή σκίζοντάς το, θυμίζοντάς μας την αντίστοιχη κλασική σκηνή του αριστουργήματος του Ridley Scott. Η φωνή πάντως που επέλεξαν για το εν λόγω πλάσμα είναι εντελώς γελοία. Υπό διαφορετικές προϋποθέσεις το «Bloodsuckers» θα μπορούσε ήταν μια εξαιρετική ταινία. Αντ’ αυτού έχουμε μια φιλότιμη προσπάθεια με φανερές αδυναμίες.
