Για να πω την καθαρή μου αλήθεια δεν περίμενα πολλά από την ταινία αυτή. Παρά την ευρηματική υπόθεση «μυριζόμουν» το φιάσκο από χιλιόμετρα. Βλέπετε…ο γερασμένος Robert Englund με συμμετοχή σε πολλές μέτριες ταινίες τρόμου της νεότερης εποχής αλλά και ο horror κινηματογράφος της Μεγάλης Βρετανίας των τελευταίων ετών δεν σε προϊδεάζουν για κάτι καλό. Η επιβεβαίωση ήρθε μετά την παρακολούθηση του «The Last Showing» το οποίο αφήνει γλυκόπικρη γεύση.
Ο Englund δίνει μια σχετικά αξιοπρεπή ερμηνεία ως σαλεμένος χειριστής κινηματογραφικού προβολέα αλλά σίγουρα δεν είναι και στην καλύτερη φόρμα του. Τα ίδια και ακόμα χειρότερα ισχύουν για το πρωταγωνιστικό ζεύγος που τον πλαισιώνει. Ο Finn Jones τον οποίο οι περισσότεροι γνωρίσαμε μέσα από το «Game of Thrones» μοιάζει ψεύτικος στις αντιδράσεις του απέναντι στις προκλήσεις του παρανοϊκού χειριστή ενώ η παρτενέρ του Emily Berrington είναι απλά αδιάφορη.
Το φιλμ γυρίστηκε σε δύο πραγματικούς κινηματογράφους της Μεγάλης Βρετανίας στις πόλεις Wigan και Ellesmere Port.
Άλλο βασικό μειονέκτημα είναι το προχειρογραμμένο σενάριο που αδυνατεί να στηρίξει την αρχικά καλή ιδέα. Δεν υπάρχουν δυναμικές στιγμές που θα σε καθηλώσουν ή έστω θα σου τραβήξουν το ενδιαφέρον για πολύ. Πέρα από ελάχιστα δείγματα πιο τολμηρών σκηνών, το όλο εγχείρημα μοιάζει ακίνδυνο και νωχελικό. Στον αντίποδα, οι κλειστοί χώροι του κινηματογράφου με τα έντονα κυανά χρώματα εμφυσούν στο «The Last Showing» λίγη ατμοσφαιρικότητα και αυξάνουν την όποια αίσθηση απειλής υπάρχει. Λίγες πινελιές δράματος προς το τέλος είναι επίσης καλοδεχούμενες.
Στα θετικά θα προσέθετα και μερικές σύντομες αναφορές σε άλλες ταινίες τρόμου από τους πρωταγωνιστές καθώς και τις μπηχτές του χαρακτήρα του Englund για τις σημερινές τάσεις του horror κοινού που διψά για περισσότερο αίμα και προκλητικά πλάνα. Έξυπνες ιδέες που όμως εγκλωβίζονται σε ένα μέτριο δημιούργημα και δεν αναδεικνύονται. Σίγουρα πάντως υπήρξαν και πολύ χειρότερες ταινίες τρόμου/θρίλερ μέσα στο 2014.
