Και ναι, το επαναλαμβανόμενο και χιλιοιδωμένο μοτίβο του πνεύματος που ζητάει δικαιοσύνη ξαναχτυπά, αυτή τη φορά από τον Καναδά σε μία κάτω του μετρίου εκτέλεση. Ο λόγος για το «Nightmare At The End of the Hall» με τον πιο μαρκετίστικο ελληνικό τίτλο «Το 13ο Δωμάτιο». Πρόκειται για τηλεταινία μεταφυσικού χαρακτήρα, ευτυχώς για εμάς όχι τεραστίας διάρκειας αφού ήδη μέχρι τη μέση αισθανόμαστε βαριεστημένοι με την πλοκή να μην κάνει ένα μεγάλο μπαμ, πουθενά, ανήμπορη να ταρακουνήσει τις αισθήσεις μας όντας υπερβολικά πεζή και ακίνδυνη.
Το φιλμ αφηγείται την προσπάθεια μιας καθηγήτριας σ’ ένα εσώκλειστο κολέγιο να διαλευκάνει το μυστήριο γύρω από την τραγική αυτοκτονία μιας παλιάς της συμμαθήτριας η οποία κατά τα φαινόμενα μετεμψυχώθηκε στο σώμα μιας τωρινής μαθήτριας και προσπαθεί να δώσει «σημάδια». Η καθηγήτρια στα νιάτα της φοίτησε στο ίδιο κολέγιο και ήταν κολλητή με την αυτόχειρα από την οποία μάλιστα έβγαλε ένα σωρό χρήματα μετατρέποντας την δυσάρεστη ιστορία σε μυθιστόρημα.
Η ταινία είναι γνωστή στην ελληνική αγορά και με τον εναλλακτικό τίτλο «Ο επισκέπτης από το παρελθόν».
Η ταινία είναι προβληματική από πολλές πλευρές. Ανέμπνευστη και άνευρη σκηνοθεσία, προχειρογραμμένο και στερημένο από φρέσκιες ιδέες σενάριο, κακό μοντάζ με αδέξια εισαγωγή πλάνων από το παρελθόν υπό μορφή αναμνήσεων της πρωταγωνίστριας ενώ και οι ερμηνείες δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές. Ο ρυθμός είναι βασανιστικά αργόσυρτος παρά τη μικρή σχετικά διάρκεια. Μέχρι ένα σημείο η ταινία προσπαθεί να καλλιεργήσει το δίλημμα «μεταφυσικό αίνιγμα ή εξαπάτηση»; Δυστυχώς όμως χάνει πολύ γρήγορα την όποια μυστηριώδη διάθεση επιστρέφοντας στην συνταγή των σεναριακών κοινοτοπιών των ιστοριών «φαντασμάτων». Τυπικές τρομάρες όπως απότομες εμφανίσεις μορφών στον καθρέπτη απαντούν για πολλοστή φορά.
Το φινάλε δεν επιφυλάσσει μεγάλες εκπλήξεις, μόνο μια σχετικά προβλέψιμη για το έμπειρο μάτι εξέλιξη αλλά ακόμα κι αυτή είναι κακοφτιαγμένη. Απούσα είναι και η ατμόσφαιρα παρότι σε τέτοια φιλμ είναι από τα πρώτα που αναμένουμε. Τέλος, η επιλογή της ίδιας ηθοποιού τόσο για την αυτόχειρα όσο και για την τωρινή της μετεμψύχωση κρίνεται ανεπιτυχής. Πάμε γι’ άλλα…
Θετικά: Ελάχιστες τρομακτικές σκηνές.
Αρνητικά: Βασανιστικά αργός ρυθμός, ύπαρξη πολλών ενοχλητικών κλισέ, αδιάφοροι χαρακτήρες, ελαττωματικό μοντάζ, προχειρογραμμένο σενάριο, απουσία πειστικής ατμόσφαιρας.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers)
- Η ξαφνική εμφάνιση του ειδώλου της νεκρής κοπέλας σ’ έναν καθρέπτη. Δεν είναι πρωτότυπη αλλά δύσκολα βρίσκεις κάτι που να σε εντυπωσιάζει στο φιλμ.
