Αγνώστου Προελεύσεως (Of Unknown Origin) Review

Αν και ο Ελληνοϊταλός σκηνοθέτης George P. Cosmatos έχει γίνει γνωστός κυρίως για διάσημες ταινίες όπως «Escape to Athena», Rambo: First Blood, Part II», «Tombstone» και «Cobra», άξια λόγου είναι και μια ιδιαίτερη δουλειά του στο πρώτο μισό των 80’s που κινείται στα μονοπάτια κωμωδίας τρόμου.

Με τον ψαρωτικό τίτλο «Of Unknown Origin» που παραπέμπει σε καταχθόνια πλάσματα, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης μας προσφέρει μια απολαυστική και διαφορετική απ’ όσες έχουμε συνηθίσει ταινία, της οποίας η υπόθεση είναι τόσο απλή και φαινομενικά αστεία που είναι να απορεί κανείς πώς το τελικό αποτέλεσμα βγήκε καλό. Σ’ αυτό ευθύνεται φυσικά και ο Peter Weller (Robocop) ο οποίος με την δυναμική ερμηνεία του κράτησε σχεδόν μόνος του στις πλάτες ένα αλλόκοτο φιλμ χαλαρού τρόμου.

Όλη η ταινία έχει να κάνει με την εισβολή ενός ενοχλητικού και επικίνδυνου αρουραίου στο σπίτι ενός επιτυχημένου οικογενειάρχη. Ο Bart Hughes (Peter Weller) εκτός από μια καλή οικογένεια, έχει και μια πετυχημένη καριέρα με φιλοδοξίες για ακόμα μεγαλύτερη επαγγελματική άνοδο. Ωστόσο, μια περίοδο που η σύζυγος και ο γιος του λείπουν σε διακοπές θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον προαναφερθέντα αρουραίο που θα του κάνει τη ζωή κόλαση μέσα στο ίδιο του το σπίτι, αλλάζοντας άρδην τις προτεραιότητές του. Πλέον η εξολόθρευση του σιχαμερού εισβολέα αναδεικνύεται ως ο πρωταρχικός σκοπός του συγκλονισμένου Bart.

Το φιλμ βασίζεται στο μυθιστόρημα «The Visitor» του Chauncey G. Parker III.

Τόσο αφελές κι όμως τόσο καλό για τα κυβικά του. Ο Peter Weller είναι εξαιρετικός στον ρόλο του σοβαρού επιχειρηματικού στελέχους που εξελίσσεται σε ψυχάκια με εμμονή την εξολόθρευση του σπαστικού τριχωτού εισβολέα. Παρότι υπάρχουν και άλλοι χαρακτήρες όπως ο υδραυλικός, η γραμματέας και η γυναίκα του Bart, ο Weller φωνάζει ότι πρόκειται για one man show και πρόκειται για το δικό του show. Ο Cosmatos απ’ την πλευρά του φαίνεται ότι έχει δουλέψει καλά την ταινία από πολλές πλευρές. Αρχικά καταφέρνει να φτιάξει μια πειστικά απειλητική ατμόσφαιρα κλειστοφοβικού χαρακτήρα εντός του σπιτιού, αξιοποιώντας έναν φαινομενικά αθώο «κακό».

Τα λεπτομερή πλάνα της κάμερας που επικεντρώνονται σε σωματικά μέρη του αρουραίου (δόντια, άκρα, ουρά, μάτια) καθώς και πλάνα μέσα από το οπτικό πεδίο του ίδιου του αρουραίου άλλοτε να τρέχει μέσα στους τοίχους και άλλοτε να παρακολουθεί τον Bart, συνιστούν δείγματα σκηνοθετικής ευφυΐας. Οι σκηνές που ο Bart κυνηγά ή συγκρούεται με τον αρουραίο είναι γεμάτες ένταση, φασαρία ενίοτε και χαβαλέ όντας η πεμπτουσία του «Of Unknown Origin».

Πιστεύω ότι η ταινία θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη αν είχαν ουσιαστικότερη συμμετοχή και 2-3 ακόμα ηθοποιοί από το cast είτε ως θύματα του αρουραίου είτε με άλλο γόνιμο τρόπο. Φαίνεται δηλαδή ότι κάπου ο Cosmatos πάτησε φρένο κρατώντας σε διακριτικά επίπεδα την σκηνοθεσία του περιορίζοντας τη βία στα απαραίτητα (αν κι εδώ μπορεί να έβαλαν το χέρι τους και οι παραγωγοί).

Ακόμα κι έτσι όμως η ταινία είναι διασκεδαστική με γρήγορο tempo χωρίς περιττές φλυαρίες. Αν μη τι άλλο μας δείχνει πόσο εύκολο είναι για έναν φυσιολογικό άνθρωπο να περάσει σε κατάσταση παροξυσμού ενώ παράλληλα αποτελεί και ένα σύντομο «ντοκιμαντέρ» για τις ικανότητες και τη φύση των αντιπαθητικών τρωκτικών, έτσι όπως μαρτυρούνται από τα σχόλια των ηθοποιών. Αξιόλογη προσπάθεια που δικαιούται μια ευκαιρία.

Εξαιρετικός πρωταγωνιστής, πρωτότυπη ιδέα και σενάριο, έξυπνα πλάνα μέσα από τους κλειστούς χώρους του σπιτιού, η εγκυκλοπαιδική φύση της ταινίας, κωμικές πινελιές.

Αδικαιολόγητα συγκρατημένη σκηνοθεσία, έλλειψη gore, ανεπαρκής αξιοποίηση δευτερευόντων χαρακτήρων.

Η σκηνή που ο Bart περιγράφει λεπτομερώς την απειλητική φύση των αρουραίων στους συνδαιτυμόνες εν μέσω ενός επαγγελματικού δείπνου αδιαφορώντας πλήρως για τις αντιδράσεις!
Η σκηνή που ο Bart βλέπει έντρομος τι έχει κάνει ο μισητός αρουραίος στη γάτα του!
Η τελική, χορταστική μονομαχία μεταξύ Bart και αρουραίου!