Το «Planet Terror» αποτελεί τη μία από τις δύο ταινίες που συνθέτουν την διμερή κινηματογραφική προσπάθεια των Quentin Tarantino και Robert Rodriguez, υπό τη γενική ονομασία «Grindhouse». Μαζί με το «Death Proof» που βγήκε ταυτόχρονα, οι δύο σκηνοθέτες θέλησαν να αποδώσουν φόρο τιμής στις exploitation ταινίες της δεκαετίας του ’60 και του ’70 που προβάλλονταν αφειδώς στα αμερικανικά στέκια της εποχής, τα λεγόμενα Grindhouses.
Εξού και η κιτς αισθητική αλλά και η «χιονισμένη» εικόνα του «Planet Terror» που δεν περνάει απαρατήρητη, υπενθυμίζοντας με ωμό, πλην όμως έξυπνο τρόπο, τις κακοτοπιές σε εκείνα τα παρακμιακά κινηματογραφικά στέκια.
Εκτός από τις exploitation ταινίες, το φιλμ του Rodriguez αποτελεί και έναν ειδικότερο φόρο τιμής στις ταινίες με ζόμπι, χρησιμοποιώντας όλα τα γνωστά κλισέ της συγκεκριμένης κατηγορίας ταινιών τρόμου. Οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε αιμοβόρα κτήνη που κατασπαράζουν ανθρώπινες σάρκες μετά την αποτυχία ενός στρατιωτικού πειράματος που απελευθέρωσε τα γνωστά επικίνδυνα αέρια. Σ’ αυτό το μπάχαλο θα συγκροτηθεί η τυπική ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων που θα προσπαθήσει να επιβιώσει μέσα στο απόλυτο χάος σκοτώνοντας παράλληλα και πολλά ζόμπι με τους πλέον εφετζίδικους τρόπους.
Ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν «Project Terror».
Το cast περιέχει πληθώρα αξιόλογων ηθοποιών με τα ονόματα των Bruce Willis, Rose McGowan, Josh Brolin, Marley Shelton και Freddy Rodríguez να ξεχωρίζουν. Η ποικιλία διασκεδαστικών χαρακτήρων που υποδύονται όλοι αυτοί εγγυάται τουλάχιστον την ψυχαγωγία του θεατή και με την βοήθεια του ταχύτατου tempo, των παρανοϊκών διαλόγων, της αχαλίνωτης δράσης και των τρελών ιδεών όπως τοποθέτηση πυροβόλων όπλων σε κομμένο πόδι, το θέαμα είναι κάτι παραπάνω από απλά εντυπωσιακό, τουλάχιστον από οπτικής πλευράς.
Βέβαια οι αστείες ατάκες δεν είναι πάντα πετυχημένες και μεταξύ αυτών θα συναντήσουμε ορισμένες κρυάδες που πάντως ξεχνιούνται εύκολα χωρίς να παρεμποδίζουν την διασκέδασή μας. Το φιλμ γίνεται ακόμα πιο πικάντικο με τις σύντομες αλλά απολαυστικότατες συμμετοχές των Quentin Tarantino και Tom Savini, ο πρώτος στο ρόλο ενός μεταλλαγμένου στρατιώτη και ο δεύτερος παίζοντας έναν άξεστο μπάτσο.
Στον τομέα του gore, το «Planet Terror» ακολουθεί την ασφαλή συνταγή του «Braindead» (1992). Δηλαδή είναι τόσο άφθονα αιματοβαμμένο, σε σημείο που καταντά μη ρεαλιστικό και άκρως αστείο, με αποτέλεσμα να μπορεί να παρακολουθηθεί σχετικά εύκολα κι από θεατές που δεν τρέφουν ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα στις gory ταινίες. Πολλές ζουμερές σκηνές παρελαύνουν στις οθόνες μας. Ακρωτηριασμοί, φαγώματα, πιστολιές, αποκοπές γεννητικών οργάνων (άουτς!) και άλλα τέτοια «όμορφα».
Όλο αυτό το comedy-horror-zombie-splatter πακέτο καθιστά το φιλμ από συμπαθητικό έως εξαιρετικό, ανάλογα με τα προσωπικά κριτήρια του καθενός. Βέβαια από ένα σημείο και μετά καταντά υπερβολικά «στημένο», ρηχό και ενοχλητικά επιτηδευμένο κι ας γνωρίζαμε εκ των προτέρων την «προσχεδιασμένη» φύση του και τον κατευθυνόμενο ρόλο που επιθυμεί να παίξει. Γενικότερα πάντως αποτελεί μια αξιόλογη δουλειά, που θα ικανοποιήσει τους φίλους των zombie-comedy ταινιών, κι ας μην είναι αριστούργημα.
Θετικά: Ατελείωτα λουτρά αίματος, πλούσια δράση, ξέφρενος ρυθμός, ενδιαφέρουσα ποικιλία χαρακτήρων.
Αρνητικά: Από ένα σημείο κι έπειτα η υπέρμετρη τρέλα κάπου κουράζει και καταντά υπερβολικά επιτηδευμένη. Επίσης ορισμένες ατάκες που αποσκοπούν στη δημιουργία χιούμορ αποδεικνύονται «κρύες» και ανέμπνευστες.
Συμπέρασμα: Διασκεδαστική και φουλ αιματοβαμμένη ταινία με ζόμπι. Γίνεται ακόμα πιο απολαυστική αν την δείτε με ευχάριστη παρέα και το απαραίτητο φαγοπότι. Ευπρόσδεκτη προσθήκη στην κατηγορία των κωμωδιών με ζόμπι.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η ξεκαρδιστική απόπειρα ενός ζόμπι να πετσοκόψει τον Josh Brolin με δισκοπρίονο.
- Ένας ηλίθιος αυτοπυροβολισμός μικρού παιδιού.
- Εκείνη η χαμένη μπομπίνα, μια ευφυής ιδέα των Rodriguez-Tarantino.
- Το σαρωτικό πόδι-πυροβόλο της χορεύτριας που ξαπλώνει κάτω αναρίθμητα ζόμπι.