Σίγουρα ο Jordan Peele πολύ δύσκολα θα μπορούσε να ξεπεράσει το προηγούμενο φιλμ τρόμου που μας χάρισε το 2017. Αναμφισβήτητα το καταπληκτικό «Get Out» μοιάζει αξεπέραστος άθλος όχι μόνο για τον Peele αλλά και για πολλούς νέους συναδέλφους τους. Το νέο του κινηματογραφικό πόνημα που φέρει τον τίτλο «Us» ακολουθεί παρόμοια συνταγή με τον προκάτοχό του, δηλαδή αυτόν της καινοτομίας εξερευνώντας συναρπαστικά θέματα που έχουν απασχολήσει στο παρελθόν πολλούς εκπροσώπους της πνευματικής ζωής.
Συγκεκριμένα, αφορά τον όρο «doppelganger» αυτή δηλαδή του «σωσία» που έχει ένας άνθρωπος κάπου στον κόσμο. Συχνά ο εν λόγω όρος αντιμετωπίζεται με φόβο στη λογοτεχνία όντας μια έννοια που συνδέεται με κακόβουλες και απόκοσμες δράσεις. Οι Stephen King, Clive Barker αλλά και παλιότεροι συγγραφείς όπως ο μεγάλος Fyodor Dostoyevsky έχουν καταπιαστεί με το θέμα του σωσία μέσα από τις συναρπαστικές ιστορίες των βιβλίων τους.
Η προσέγγιση του Jordan Peele είναι σαφώς πιο ωμή και απλοϊκή αλλά εύστοχα εναρμονισμένη με τα σύγχρονα δεδομένα της σκηνής του τρόμου. Οι doppelgangers του «Us» είναι τρομακτικοί και σχετικά αφελείς θυμίζοντας κάπως την εικόνα των ζόμπι αλλά με μεγαλύτερη εκρηκτικότητα. Είναι υπεύθυνοι για το μακελειό που βλέπουμε σοκαρισμένοι στην οθόνη.
Ο σκηνοθέτης Jordan Peele έχει μια φωνητική cameo συμμετοχή στο φιλμ ως ο αφηγητής εγκατάστασης του λούνα παρκ.
Η εξήγησή τους παρουσιάζει ενδιαφέρον αλλά δεν είναι απαλλαγμένη από ευκολίες και επιπολαιότητες. Πάντως ο Peele θριαμβεύει στο σκηνοθετικό κομμάτι ρεφάροντας για τα όποια σεναριακά ατοπήματα. Απειλητικά πλάνα προμηνύουν το κακό. Ευφυείς αναφορές σε παλιές ταινίες του cult κινηματογράφου όπως τα «Goonies» και το «Jaws», ξυπνούν αισθήματα νοσταλγίας στους παλιότερους.
Γενικά η αναδίφηση του παρελθόντος, όχι μόνο του κινηματογράφου αλλά και άλλων πτυχών της pop κουλτούρας (π.χ. μουσική) είναι έκδηλη στο «Us» με τον Peele να πετυχαίνει την δημιουργική τους αφομοίωση στην ροή της ταινίας του. Οι επιρροές από ταινίες home invasion κατεύθυνσης είναι επίσης φανερή αλλά η ιστορία ξεφεύγει από τα στεγανά των σχετικών ταινιών δείχνοντας ότι ξέρει να καινοτομεί και να ελίσσεται με ευκολία σε άλλα επίπεδα.
Η διάρκεια δυστυχώς δεν είναι σύμμαχος της γενικά ποιοτικής εικόνας, αφού είναι αδικαιολόγητα μεγάλη χωρίς αυτή η χρονική έκταση να προσφέρει κάτι αληθινά χρήσιμο. Οι χαρακτήρες με τις αεράτες και συχνά αστείες ατάκες τους είναι από τα highlights του «Us». Τα slasher μοτίβα έχουν κι αυτά το μερίδιό τους. Μπορεί να μην έχουμε το μεγαλύτερο λουτρό αίματος που έχουμε δει αλλά οι φόνοι με τα ψαλίδια καθώς και με μηχανή σκάφους σκορπίζουν χαμόγελα στους λάτρεις του gore.
Εν κατακλείδι, το «Us» είναι άξιος «συνεχιστής» του «Get Out» παρότι δεν το φτάνει σε καμία περίπτωση. Με ταινίες όπως αυτή ο Jordan Peele επιβεβαιώνει ότι έχει μπει για τα καλά στο χορό του σύγχρονου τρόμου έχοντας ακόμα πολλά να προσφέρει. Και το πιο σημαντικό είναι η φρεσκάδα που φαίνεται να διαπνέει τις δουλειές του μέχρι τώρα. Μια φρεσκάδα που η horror σκηνή σίγουρα χρειάζεται.
