Οι ταινίες των βόρειων χωρών, όπως η Νορβηγία, φημίζονται για την μελαγχολική, βαριά ατμόσφαιρα τους με την αργόσυρτη πλοκή τους, τα καθηλωτικά σκηνικά και την μοναδική ατμόσφαιρα τους. Οι γνώστες, σίγουρα θα γνωρίζουν το “Fritt Vilt” του 2006, το οποίο είχε και δύο sequels.
Εδώ πάμε λίγο πιο πίσω, στο 2003, όπου συναντάμε ένα άκρως ατμοσφαιρικό θρίλερ, τρόμου και αγωνίας, που κατά την γνώμη μου δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο, ειδικά αυτούς που αρέσκονται στο να αναδιφούν τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Παγωμένα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών, με ελάχιστες σκηνές χαμόγελων στην ταινία, ένα σκοτεινό δάσος να σε περικυκλώνει, φωτιές μέσα στην νύχτα, αγωνία και αξιόλογη σκηνοθεσία από τον Pal Oie, συνθέτουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο πόνημα, που σε κάνει να θες να εξερευνήσεις περισσότερο την νορβηγική σκηνή, της οποίας ο γράφων είναι λάτρης.
Το «Villmark» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Pål Øie.
Το να ξέρεις τους πρωταγωνιστές σε τέτοιες περιπτώσεις δεν σε αφορά και πολύ, αφού αυτό που σε νοιάζει είναι το όλο πακέτο, το οποίο εδώ είναι άρτια δουλεμένο με ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης σε μελλοντικές κυκλοφορίες. Αυτό που ίσως ξενίσει κάποιους είναι η νορβηγική γλώσσα, την οποία δεν ακούμε και συχνά, ή μάλλον για να ακριβολογούμε δεν ακούμε καθόλου, πιστέψτε με όμως ότι το όλο αποτέλεσμα σε κάνει να αποκτάς οικειότητα ακόμα και μ’ αυτό.
Αφήστε λίγο λοιπόν τις “αμερικανιές” στα δάση της Virginia, ή τα ελαφρού μυστηρίου films της Ισπανίας, που είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια και κάντε ένα ταξίδι στον παγωμένο ευρωπαϊκό βορρά. Εγώ πάντως δεν το μετάνιωσα καθόλου!
1. Ωραία σκηνικά μέσα στο δάσος.
2. Ατμοσφαιρική μουσική υπόκρουση με το πιάνο.
3. Αγωνία που δεν σταματά.
4. Η ωραία αίσθηση που νιώθεις, όταν ανακαλύπτεις ανάλογες ταινίες νέας σχετικά σκηνής.
1. Ίσως θα έπρεπε να είναι εμπλουτισμένο με περισσότερες τρομακτικές σκηνές το φιλμ και με μεγαλύτερη διάρκεια.
2. Ο αρχηγός της παρέας μερικές φορές σου δίνει την εντύπωση ότι κοιτάει σαν χαμένος.
Το σύρσιμο της νεκρής κοπέλας μέσα από τα βάθη της λίμνης.
Ο συμπαθητικός καραφλός της ταινίας, που βρίσκεται νεκρός από τον φίλο του.
Η τελική σκηνή που ο αρχηγός της παρέας , πυροβολείται και παρασέρνει με το βάρος του και τον άγνωστο του δάσους μέσα στην λίμνη.
Σκηνοθεσία: Pål Øie
Πρωταγωνιστούν: Torstein Løning, Κρίστοφερ Γιόνερ, Έβα Ρόουζ
Χώρα: Νορβηγία
Έτος: 2003
Διάρκεια: 85 λεπτά
ότι δεν πρέπει να κάνεις spoil την ταινία όταν κάνεις κριτική, δεν σου πέρασε καθόλου απο το μυαλό?
Eimai fan ths skandinavikhs sxolhs genikotera alla nomizw oti ayth h tainia den htan kai to poio antipsosopeytiko ths deigma…Isws htan arketa palia se sxesh me alles kai apo tote na eftiaksan ta pramata!
Poly argh plokh idiws sto prwto misawro,xwris skhnes tromou kai me mia agwnia na axnofainetai sthn akrh pou telika den fanhke pote! Molis ksekinaei to kynhghto sto dasos kai arxizeis na agwnias, kapou ekei teleiwnoun ola!
Den tha porousa na mhn pw kai gw oti einai atmosfairiko vary me poly wraies skhnes,ontws skoteino dasos,to feggari na axnofainetai anamesa sta synnefa klp…Den ftanei omws ayto gia na se krathsei!
Twra giati o arxhgos ths pareas kovei as poume to dentro den to katalava! episeis xreiazotan kanas fonos parapanw kai mia allh ekshghsh… As evazan kai ligo yperfysiko mesa (blepe to monadiko Jordskott)