Άλλη μια πατάτα της δεκαετίας των 00s που μας παρακινεί να κλείσουμε το DVD player πριν τη λήξη του φιλμ. Το τρισάθλιο «You’re so Dead» δεν έχει σχεδόν τίποτα να πει, τίποτα να δείξει. Αντιθέτως μας σπάει τα νεύρα με την ερασιτεχνική σκηνοθεσία, την κάκιστη ηθοποιία, το βλακώδες σενάριο, τους εμετικούς διαλόγους και τα απαράδεκτα εφέ. Δυστυχώς ούτε για χαβαλέ δεν βλέπεται αυτό το πράγμα που έχει μάλιστα και το θράσος να είναι μεγάλο σε διάρκεια, κάνοντας ακόμη πιο βασανιστική την παρακολούθηση. Θεωρείται κωμωδία τρόμου αλλά πιστέψτε με, είναι τόσο άτεχνη και παιδαριώδης προκαλώντας θυμηδία.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια παρέα νεκρών νέων, οι οποίοι έχουν παγιδευτεί στο «καθαρτήριο», στον ενδιάμεσο δηλαδή κόσμο ζωντανών και νεκρών. Σκοπός τους είναι η επάνοδος στη ζωή μέσα από το σώμα ζωντανών ανθρώπων από τους οποίους ρουφούν τη ζωτική ενέργεια και εισέρχονται σ’ αυτό. Η δράση εκτυλίσσεται σ’ ένα νεκροταφείο και στο κρεματόριό του όπου εκτός από τους νεκρούς πρωταγωνιστές βρίσκονται ένας σαλεμένος επιστάτης-φύλακας του νεκροταφείου, ένα κοράκι από γραφείο κηδειών και μια αισθησιακή νεοπροσληφθείσα υπάλληλος που πουλάει κηδείες με πρωτότυπο τρόπο.
Η ταινία γυρίστηκε στο Los Angeles με budget μόλις 350.000 δολάρια.
Τα υποψήφια θύματα είναι διάφοροι επισκέπτες του νεκροταφείου όπως ανυποψίαστα ζευγάρια, χαζογκόμενες που περνούν τη νύχτα εκεί ως δοκιμασία για να εισαχθούν σε σχολική αδελφότητα (τα κλισέ έχουν την τιμητική τους) και μαυροφορεμένοι γκοθάδες που πίνουν αίμα. Πού και πού υπάρχουν και άσχετοι επισκέπτες που παίζουν το ρόλο κομπάρσου όπως ένας κουτσός έγχρωμος που σουλατσάρει στο χώρο δίχως νόημα. Πραγματικά ο δημιουργός δεν διστάζει να χώνει στην ταινία του οποιαδήποτε ανόητη ιδέα του κατεβαίνει, παίζοντας ευθαρσώς με τα νεύρα μας. Φυσικά υπάρχουν και οι απαραίτητες πινελιές σεξουαλικής φύσης μέσα από σχετικές ατάκες και καμώματα των χαρακτήρων.
Ελάχιστο χιούμορ, κυρίως black humor δηλαδή, είναι το μόνο που μπορεί να εκτιμήσει κανείς σ’ αυτό το έκτρωμα των 100 λεπτών και άνω. Αλλά δυστυχώς η δοσολογία του είναι απελπιστικά μικρή και μοιάζει ξένο σώμα σε σχέση με το υπόλοιπο απαράδεκτο μέρος. Gore; Ούτε για δείγμα. Για γέλια είναι τα εφέ του ξεζουμίσματος της ζωής των θυμάτων των νεκρών παιδιών. Πολλές κινήσεις ή συμπεριφορές των ηθοποιών δεν φαίνεται να έχουν κάποιο νόημα πέρα από προσφορά άνοστου χαβαλέ.
Καμία ατμόσφαιρα απειλής και καμία ατμόσφαιρα γενικότερα δεν συναντάμε στο εντελώς ακίνδυνο «You’re so Dead». Δεν λέω, το budget ήταν εξαιρετικά περιορισμένο, αλλά ρε παιδί μου έχουμε δει σπουδαίες ταινίες με πενιχρή χρηματοδότηση που άφησαν ιστορία. Άλλωστε η προσέλκυση του ενδιαφέροντος από εμπνευσμένες ιδέες δεν είναι θέμα budget.
