Αυτή η φιλόδοξη προσπάθεια έρχεται από τον σκηνοθέτη του μέτριου Paranormal Activity: The Marked Ones, Christopher Landon (σεναριογράφος και του Disturbia). Με πιασάρικο τίτλο το «Happy Death Day»που παραπέμπει σε ταινίες slasher των 80s (βλέπε π.χ. τα Bloody Birthday, Happy Birthday To Me κλπ.) το νέο κινηματογραφικό πόνημα του Landon προσπαθεί να καινοτομήσει και να ξεχωρίσει από το σωρό όντας ταυτόχρονα μια ψυχαγωγική εμπειρία τρόμου.
Εν μέρει το καταφέρνει εισάγοντας στο slasher κορμό το τέχνασμα του time loop ή χρονικού βρόχου όπου η πρωταγωνίστρια είναι παγιδευμένη σε χρονικό παράδοξο επαναλαμβανόμενων γεγονότων. Για να ξεφύγει από την βασανιστική επανάληψη του θανάτου της ανήμερα των γενεθλίων της πρέπει να βρει ένα τρόπο να ξεπαστρέψει τον παρανοϊκό ή να μην πεθάνει μέχρι να περάσει η μέρα των γενεθλίων της. Στο πλευρό της βρίσκεται και έναν νεαρός από το Πανεπιστήμιο στου οποίου το δωμάτιο η κοπέλα ξυπνάει κάθε φορά που σκοτώνεται από το μανιακό.
Το «Happy Death Day» έχει χαρακτηριστεί ως ένας συνδυασμός των Groundhog Day (1993) και Scream (1996). Πραγματικά δεν υπάρχει πιο επιτυχής χαρακτηρισμός από αυτόν αφού το φιλμ αντλεί στοιχεία κι από τα δύο αυτά έργα. Για το πρώτο μάλιστα γίνεται αναφορά και από την πρωταγωνίστρια εντός της ταινίας. Έχοντας γενικά κωμική διάθεση το φιλμ ξετυλίγει το κουβάρι των γεγονότων γρήγορα και παρότι κάνει το λάθος να μην δίνει εξηγήσεις για τον χρονικό εγκλωβισμό της ηρωίδας καταφέρνει να συντηρήσει το ενδιαφέρον μας μέχρι το έξυπνο, ανατρεπτικό φινάλε.
Αρχικά η μάσκα που είχε σχεδιαστεί για τον δολοφόνο ήταν μάσκα γουρουνιού.
Στα συν η πολύ καλή απόδοση της πρωταγωνίστριας ηθοποιού Jessica Rothe (La La Land) που μοιάζει να είναι φτιαγμένη για τέτοιες ταινίες νεανικού, χαβαλεδιάρικου τρόμου. Μου άρεσε επίσης η μάσκα baby face του φονιά αλλά θα ήθελα το έργο του εν λόγω κύριου να είναι πιο αιματηρό και να απεικονίζεται με περισσότερη λεπτομέρεια. Οι παραγωγοί φαίνεται πως ήθελαν να αποφύγουν προβλήματα λογοκρισίας και κράτησαν χαμηλά standards στον τομέα της βίας.
Συμπερασματικά, το «Happy Death Day» δεν είναι κάποια φοβερή ταινία που θα αλλάξει την σύγχρονη ιστορία του τρόμου. Το ίδιο άλλωστε το αναγνωρίζει μέσω του αυτοσαρκασμού που επιδεικνύει σε όλη τη διάρκειά του. Παραμένει όμως διασκεδαστικό και ενδιαφέρον μέχρι το τέλος και προσφέρεται για horror ψυχαγωγία και ξεφάντωμα. Απολαύστε το με καλή παρέα και τα ανάλογα συνοδευτικά προς κατανάλωση.
Θετικά: Πρωτότυπη ιδέα, αεράτη πρωταγωνίστρια, ενδιαφέρουσα ανατροπή στο σενάριο, γρήγορος ρυθμός.
Αρνητικά: Απουσία εξηγήσεων για το time loop, διάφορες σεναριακές υπερβολές, η έλλειψη gore.
Συμπέρασμα: Μια διασκεδαστική horror/slasher εμπειρία με αέρα πρωτοτυπίας.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Το πρώτο τετ-α-τετ της ηρωίδας με τον μασκοφόρο μανιακό στο τούνελ.
- Η μάχη της πρωταγωνίστριας με τον μανιακό στο δωμάτιο ενός γκόμενού της κατά τη διάρκεια ενός πάρτι.
- Η πρώτη σύγκρουση στο νοσοκομείο με την πρωταγωνίστρια να επιλέγει την αυτοκτονία…
